NGC 782
| Galaxie NGC 782 | |
|---|---|
| |
| NGC 782 & PGC 386036 (r.o.) | |
| AladinLite | |
| Sternbild | Eridanus |
| Position Äquinoktium: J2000.0, Epoche: J2000.0 | |
| Rektaszension | 01h 57m 40,4s [1] |
| Deklination | −57° 47′ 25″ [1] |
| Erscheinungsbild | |
| Morphologischer Typ | SB(r)b[1] |
| Helligkeit (visuell) | 11,7 mag[2] |
| Helligkeit (B-Band) | 12,5 mag[2] |
| Winkelausdehnung | 2,4′ × 2,1′[1] |
| Positionswinkel | 23°[2] |
| Flächenhelligkeit | 13,3 mag/arcmin²[2] |
| Physikalische Daten | |
| Zugehörigkeit | LDCE 122[1] |
| Rotverschiebung | 0,020340 ± 0,000026[1] |
| Radialgeschwindigkeit | (6098 ± 8) km/s[1] |
| Hubbledistanz H0 = 73 km/(s • Mpc) |
(267 ± 19) · 106 Lj (81,8 ± 5,7) Mpc [1] |
| Durchmesser | 185.000 Lj[3] |
| Geschichte | |
| Entdeckung | John Herschel |
| Entdeckungsdatum | 27. Oktober 1834 |
| Katalogbezeichnungen | |
| NGC 782 • PGC 7379 • ESO 114-15 • IRAS 01559-5801 • 2MASX J01574037-5747246 • SGC 015556-5802.0 • GC 473 • h 2454 • HIPASS J0157-57 • 2MIG 217 • | |
NGC 782 ist eine Balken-Spiralgalaxie vom Hubble-Typ SBb im Sternbild Eridanus am Südsternhimmel. Sie ist schätzungsweise 267 Millionen Lichtjahre von der Milchstraße entfernt und hat einen Durchmesser von etwa 195.000 Lichtjahren.
Die Typ-Ia-Supernova SN 2011eb wurde hier beobachtet.[4]
Das Objekt wurde am 27. Oktober 1834 vom britischen Astronomen John Herschel entdeckt.[5]
