NGC 625
| Galaxie NGC 625 | |
|---|---|
| |
| NGC 625 aufgenommen von GALEX | |
| AladinLite | |
| Sternbild | Phönix |
| Position Äquinoktium: J2000.0, Epoche: J2000.0 | |
| Rektaszension | 01h 35m 04,6s [1] |
| Deklination | −41° 26′ 10″ [1] |
| Erscheinungsbild | |
| Morphologischer Typ | SB(s)m? sp HII[1] |
| Helligkeit (visuell) | 11,1 mag[2] |
| Helligkeit (B-Band) | 11,7 mag[2] |
| Winkelausdehnung | 5,8′ × 1,9′[2] |
| Positionswinkel | 92°[2] |
| Flächenhelligkeit | 13,6 mag/arcmin²[2] |
| Physikalische Daten | |
| Zugehörigkeit | Sculptor-Gruppe[1] |
| Rotverschiebung | 0.001321 ± 0.000003[1] |
| Radialgeschwindigkeit | (396 ± 1) km/s[1] |
| Hubbledistanz H0 = 73 km/(s • Mpc) |
(14 ± 1) · 106 Lj (4,42 ± 0,31) Mpc [1] |
| Durchmesser | 25.000 Lj[3] |
| Geschichte | |
| Entdeckung | James Dunlop |
| Entdeckungsdatum | 2. September 1826 |
| Katalogbezeichnungen | |
| NGC 625 • PGC 5896 • ESO 297-005 • MCG -07-04-17 • IRAS 01329-4141 • 2MASX J01350463-4126103 • SGC 013255-4141.5 • AM 0132-414 • GC 369 • h 2426 • HIPASS J0135-41 • PRC C-11 • LDCE 0026 NED008 | |
NGC 625 ist eine Balkenspiralgalaxie vom Hubble-Typ SBm im Sternbild Phönix, welche etwa 14 Millionen Lichtjahre von der Milchstraße entfernt ist.
Das Objekt wurde am 2. September 1826 von dem schottischen Astronomen James Dunlop entdeckt.[4]
Weblinks
Commons: NGC 625 – Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
- Auke Slotegraaf: NGC 625. Deep Sky Observer's Companion, abgerufen am 2. September 2015 (englisch).
- CDS Portal
