Giuseppe Martino (* 1. Mai 1915 in Castelmagno; † 29. Oktober 2001 in Alice Bel Colle) war ein italienischer Radrennfahrer.
Giuseppe Martino war Profi-Radrennfahrer von 1938 bis 1958. Zunächst fuhr er hauptsächlich Straßenrennen, die großen Erfolge blieben jedoch aus. 1939 gewann er das Rennen Lyon-Grenoble-Lyon gemeinsam mit Pierre Brambilla. Ab Beginn der 1950er Jahre verlegte Martino seinen Schwerpunkt auf Steherrennen und wurde in dieser Disziplin siebenmal italienischer Meister. Bei den UCI-Bahn-Weltmeisterschaften 1955 in Mailand belegte er den dritten Rang, hinter dem legendären Schrittmacher Léon Vanderstuyft.[1]
Weblinks
Einzelnachweise
- ↑ Paul Bering, Albert van Laethen: Le Cyclisme. Brüssel 1956, S. 166 (französisch).
1893 Giuseppe Moreschi |
1894 Giuseppe Nuvolari |
1902 Battista Parini |
1903, 1904 Giosuè Giuppone |
1905 Giovanni Gerbi |
1906 Luigi Mori |
1908, 1909 Giulio Tagliavini |
1910, 1920, 1923 Carlo Bordoni |
1911, 1914 Battista Danesi |
1919 Carlo Galetti |
1921, 1922 Giorgio Colombatto |
1924–1929 Leopoldo Torricelli |
1930, 1931, 1935 Giovanni Manera |
1932 Federico Gay |
1933, 1941 Franco Giorgetti |
1934, 1936–1939 Edoardo Severgnini |
1940 Giuseppe Olmo |
1942 Learco Guerra |
1943, 1945 Fabio Battesini |
1946–1950 Elia Frosio |
1951–1957 |
1958, 1959, 1961, 1962 Virginio Pizzali |
1960 Pietro Musone |
1963 Antonio Domenicali |
1964, 1968 Armando Pellegrini |
1965–1967, 1969–1971 Domenico De Lillo |
1972–1975 Attilio Benfatto |
1976 Walter Avogadri |
1977, 1979 Pietro Algeri |
1978, 1980–1985 Bruno Vicino |
1986–1989 Giovanni Renosto |
1993 Antonio Fanelli
Die Steher-Meister wurde nicht durchgängig ausgetragen und 1993 zum letzten Mal.