Die FIA-Formel-3-Trophäe 2011 war die erste Saison der FIA-Formel-3-Trophäe. In die Wertung gingen fünf internationale Formel-3-Veranstaltungen ein. Die Saison begann am 1. Mai auf dem Hockenheimring Baden-Württemberg und endete am 20. November auf dem Guia Circuit.
Starterfeld
| Team
|
Fahrer
|
Chassis
|
Motor
|
reguläre Meisterschaft
|
Veranstaltung
|
| Offizielle Teilnehmer der FIA-Formel-3-Trophäe
|
Vereinigtes Konigreich Carlin
|
Kolumbien Carlos Huertas[1]
|
Dallara
|
Volkswagen
|
Britische Formel-3-Meisterschaft
|
1–5
|
Malaysia Jazeman Jaafar[2]
|
1–5
|
Deutschland Motopark Academy
|
Japan Kimiya Satō
|
Dallara
|
Volkswagen
|
Formel-3-Euroserie
|
1, 2, 4, 5
|
Italien Prema Powerteam
|
Spanien Daniel Juncadella
|
Dallara
|
Mercedes-Benz
|
Formel-3-Euroserie
|
1–5
|
Spanien Roberto Merhi
|
1–5
|
Frankreich Signature
|
Deutschland Daniel Abt
|
Dallara
|
Volkswagen
|
Formel-3-Euroserie
|
1–5
|
Kolumbien Carlos Muñoz
|
1–5
|
Belgien Laurens Vanthoor
|
1–5
|
Deutschland Marco Wittmann
|
2–5
|
| Fahrer, die nicht in die Wertung der FIA-Formel-3-Trophäe eingehen
|
Vereinigtes Konigreich Carlin
|
Frankreich Tom Dillmann[1]
|
Dallara
|
Volkswagen
|
GP3-Serie
|
1
|
Vereinigtes Konigreich Richard Bradley[3]
|
Japanische Formel-3-Meisterschaft
|
2
|
Vereinigtes Konigreich Jack Harvey[4]
|
Britische Formel-3-Meisterschaft
|
3
|
Danemark Kevin Magnussen[4]
|
3–5
|
Brasilien Felipe Nasr[4]
|
3, 5
|
Vereinigtes Konigreich Rupert Svendsen-Cook[4]
|
3, 4
|
Vereinigtes Konigreich Double R Racing Vereinigtes Konigreich Galaxy Double R Racing
|
Estland Marko Asmer[5]
|
Dallara
|
Mercedes-Benz
|
—
|
2, 3, 5
|
Brasilien Pipo Derani[3][4]
|
Britische Formel-3-Meisterschaft
|
2, 3
|
Australien Scott Pye[4]
|
3
|
Finnland Valtteri Bottas[6]
|
GP3-Serie
|
5
|
Neuseeland Mitch Evans[6]
|
5
|
Vereinigtes Konigreich Fortec Motorsport
|
Vereinigtes Konigreich William Buller[4]
|
Dallara
|
Mercedes-Benz
|
Britische Formel-3-Meisterschaft
|
3, 5
|
Brasilien Lucas Foresti[4]
|
3, 5
|
Malaysia Fahmi Ilyas[4]
|
3
|
Vereinigtes Konigreich Harry Tincknell[4]
|
3
|
Vereinigtes Konigreich Hitech Racing
|
Brasilien Pietro Fantin[4]
|
Dallara
|
Volkswagen
|
Britische Formel-3-Meisterschaft
|
3, 5
|
Japan Kōtarō Sakurai[4]
|
Mugen-Honda
|
3
|
Niederlande Hannes van Asseldonk[6]
|
Volkswagen
|
Deutscher Formel-3-Cup
|
5
|
Portugal António Félix da Costa[6]
|
GP3-Serie
|
5
|
Schweiz Jo Zeller Racing
|
Schweiz Sandro Zeller
|
Dallara
|
Mercedes-Benz
|
Deutscher Formel-3-Cup
|
1
|
Deutschland Motopark Academy
|
Schweden Jimmy Eriksson
|
Dallara
|
Volkswagen
|
Formel-3-Euroserie
|
1, 4, 5
|
Kanada Gianmarco Raimondo
|
1
|
Frankreich Tom Dillmann[7]
|
GP3-Serie
|
2
|
Deutschland Mücke Motorsport
|
Niederlande Nigel Melker
|
Dallara
|
Mercedes-Benz
|
Formel-3-Euroserie
|
1, 4
|
Schweden Felix Rosenqvist
|
1, 4, 5
|
Brasilien Lucas Foresti[8]
|
Britische Formel-3-Meisterschaft
|
4
|
Japan Yūhi Sekiguchi[9]
|
Japanische Formel-3-Meisterschaft
|
5
|
Italien Prema Powerteam
|
Italien Raffaele Marciello[4]
|
Dallara
|
Mercedes-Benz
|
Italienische Formel-3-Meisterschaft
|
3
|
Brasilien Pipo Derani[8]
|
Britische Formel-3-Meisterschaft
|
4
|
Frankreich Signature
|
Deutschland Marco Wittmann
|
Dallara
|
Volkswagen
|
Formel-3-Euroserie
|
1
|
Spanien Carlos Sainz jr.[6]
|
Formel Renault 2.0 Eurocup
|
5
|
Vereinigtes Konigreich Sino Vision Racing
|
China Volksrepublik Hongkong Adderly Fong[4]
|
Dallara
|
Mercedes-Benz
|
Britische Formel-3-Meisterschaft
|
3, 5
|
Vereinigtes Konigreich Hywel Lloyd[4]
|
3, 5
|
Deutschland STAR Racing Team
|
Polen Kuba Giermaziak
|
Dallara
|
Volkswagen
|
Formel-3-Euroserie
|
1
|
Japan Three Bond Racing
|
Japan Hironobu Yasuda[6]
|
Dallara
|
Nissan
|
Japanische Formel-3-Meisterschaft
|
5
|
Japan Toda Racing
|
Japan Hideki Yamauchi[6]
|
Dallara
|
Honda
|
Japanische Formel-3-Meisterschaft
|
5
|
Japan TOM’S
|
Vereinigtes Konigreich Richard Bradley[6]
|
Dallara
|
Toyota
|
Japanische Formel-3-Meisterschaft
|
5
|
Vereinigtes Konigreich Alexander Sims[6]
|
GP3-Serie
|
5
|
Vereinigtes Konigreich T-Sport
|
Brasilien Yann Cunha[4]
|
Dallara
|
Volkswagen
|
Britische Formel-3-Meisterschaft
|
3
|
Niederlande Bart Hylkema[4]
|
3
|
Bahrain Menasheh Idafar[4]
|
3
|
Niederlande Van Amersfoort Racing
|
Niederlande Hannes van Asseldonk[4]
|
Dallara
|
Volkswagen
|
Deutscher Formel-3-Cup
|
3
|
Neuseeland Richie Stanaway[6]
|
5
|
Rennkalender
Der Rennkalender der FIA-Formel-3-Trophäe 2011 wurde am 10. Dezember 2010 veröffentlicht.[10] Zwei Veranstaltungen fanden im Rahmen von Formel-3-Meisterschaften statt (je eine im Rahmen der Formel-3-Euroserie und der Britischen Formel-3-Meisterschaft), die anderen drei Veranstaltungen waren Einzelveranstaltungen. Eine weitere Einzelveranstaltung, der Korea Super Prix auf dem Korean International Circuit, wurde im Verlauf der Saison abgesagt.
- Anmerkungen
- ↑ a b c d e f g h i Nicht punkteberechtigt in der FIA-Formel-3-Trophäe.
Wertung
Punktesystem
Die ersten zehn des Rennens erhielten 25, 18, 15, 12, 10, 8, 6, 4, 2 bzw. 1 Punkt(e).
Fahrerwertung
|
|
| Farbe
|
Bedeutung
|
| Gold
|
Sieger
|
| Silber
|
2. Platz
|
| Bronze
|
3. Platz
|
| Grün
|
Platzierung in den Punkten
|
| Blau
|
Klassifiziert außerhalb der Punkteränge
|
| Violett
|
Rennen nicht beendet (DNF)
|
| nicht klassifiziert (NC)
|
| Rot
|
nicht qualifiziert (DNQ)
|
| Schwarz
|
disqualifiziert (DSQ)
|
| Weiß
|
nicht am Start (DNS)
|
| zurückgezogen (WD)
|
| Rennen abgesagt (C)
|
| Blanko
|
nicht teilgenommen
|
| verletzt oder krank (INJ)
|
| ausgeschlossen (EX)
|
sonstige Formate und Zeichen
|
P/fett
|
Pole-Position
|
| kursiv
|
Schnellste Rennrunde (in der GP2-Serie/FIA-Formel-2-Meisterschaft ab 2008 für die schnellste Rennrunde der besten zehn Piloten)
|
| *
|
nicht im Ziel, aufgrund der zurückgelegten Distanz aber gewertet
|
| unterstrichen
|
Führender in der Gesamtwertung
|
|
Einzelnachweise
- ↑ a b “Carlin trio for Hockenheim” (autosport.com am 27. April 2011)
- ↑ “Jaafar joins F3 International Trophy” (autosport.com am 26. April 2011)
- ↑ a b “70e GRAND PRIX DE PAU” (Memento vom 11. September 2014 im Internet Archive) (grandprixdepau.com am 21. Mai 2011; PDF-Datei; 82 kB)
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s “Bumper field and live TV for British Formula 3 at Spa” (Memento vom 27. März 2012 im Internet Archive) (formula3.co am 22. Juli 2011)
- ↑ „Asmer: Pau kein Auftakt für ein Comeback“ (Motorsport-Total.com am 22. Mai 2011)
- ↑ a b c d e f g h i j “‘SJM’ Formula 3 Macau Grand Prix ” (Memento vom 17. November 2011 im Internet Archive) (macau.grandprix.gov.mo; abgerufen am 6. Oktober 2011)
- ↑ „F3 Euro Series – Grand Prix de Pau auf dem Programm“ (Motorsport-Magazin.com am 19. Mai 2011)
- ↑ a b «Al Masters di Zandvoort 5 team - La crisi della F.3 è senza fine» (Memento vom 26. Oktober 2011 im Internet Archive) (italiaracing.net am 9. August 2011)
- ↑ „Mücke-Piloten im Qualifying in den Top 10“ (Motorsport-Total.com am 18. November 2011)
- ↑ „FIA verschafft der Formel 3 eine neue Bühne“ (Motorsport-Total.com am 10. Dezember 2010)